هوش مصنوعی: این شعر به بیان رنج‌ها و فداکاری‌های مردم در راه عدالت و مشروطه می‌پردازد. شاعر از ظلم و ستم حاکمان و دزدان آزادی انتقاد می‌کند و از عشق به عدالت و فداکاری رندان آزادی‌طلب تمجید می‌نماید. همچنین، او به نقش مشروطه در پایداری ایران اشاره کرده و از تلاش‌های عدالت‌جویان تقدیر می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم سیاسی و انتقادی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آگاهی اجتماعی دارد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'دزدان بی‌ناموس و ننگ' ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۴۰

رنج ما بردیم و گنج ارباب دولت برده اند
خار ما خوردیم و ایشان گل بدست آورده اند

نی غلط گفتم که آن دزدان بی ناموس و ننگ
خون دلها خورده، آرام دل ما برده اند

طالبان عدل و قانون را ز مرگ اندیشه نیست
از برای آنکه آب زندگانی خورده اند

هر که در جرگ فداکاران نیاید در شمار
عارفانش در حساب عاقلان نشمرده اند

زنده دل قومی که اندر مجلس ما شمع وار
ز آتش دل سر فدا کردند و پا افشرده اند

حضرت اشرف سپهدار آنکه از یاسای او
عدلجویان جان گرفته بدسگالان مرده اند

هست مشروطه بدو پاینده، ایران زو به پای
زین سبب دزدان آزادی از او افسرده اند

جان فدای همت رندان آزادی طلب
که به یک جنبش خران را زیر بار آورده اند

بودی از روز ازل مشروطه خواه و صلح جوی
فتنه جویان خاطرت را زین جهت آزرده اند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.