هوش مصنوعی: این شعر از عشق، غم و اسارت در دام عشق سخن می‌گوید. شاعر از درد فراق و اسارت در چنگال عشق می‌نالد و با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند هلال، موی، ناله، کمند و... احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، به مفاهیمی مانند ناموس، استقلال و غرور نیز اشاره شده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژگان و تصاویر به بلوغ فکری نیاز دارند.

شمارهٔ ۷۶

امیر یا غم بدرت بکاست همچو هلال
شدی ز مویه چو موی و شدی ز ناله چو نال

ز بس سرود مناعت نواختی شب و روز
زدی بکشور ناموس کوس استقلال

نگاه ترکی صیدت نمود و زلف کجی
اسیر کرد و سپردت بدست هندوی خال

شدی ذلیل محبت شکار پنجه عشق
شهید غمزه جادو اسیر غنج و دلال

چو مرغ زیرک رفتی بطمع دانه بدام
چو شیر نر شدی از عشق در کمند غزال

کمند عشق ندیدی که تار و پود چسان
بقهر در گسلد از کمند رستم زال

در این کمند گر افراسیاب ترک افتد
چنان بپیچدش از غم بکشند کوپال
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵ - نکوهش القاب بی مورد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.