امیر یا غم بدرت بکاست همچو هلال
شدی ز مویه چو موی و شدی ز ناله چو نال

ز بس سرود مناعت نواختی شب و روز
زدی بکشور ناموس کوس استقلال

نگاه ترکی صیدت نمود و زلف کجی
اسیر کرد و سپردت بدست هندوی خال

شدی ذلیل محبت شکار پنجه عشق
شهید غمزه جادو اسیر غنج و دلال

چو مرغ زیرک رفتی بطمع دانه بدام
چو شیر نر شدی از عشق در کمند غزال

کمند عشق ندیدی که تار و پود چسان
بقهر در گسلد از کمند رستم زال

در این کمند گر افراسیاب ترک افتد
چنان بپیچدش از غم بکشند کوپال