۲۱۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۷

آن خمیری را کز آب سلسبیل
با دم عیسی سرشته جبرئیل

دست مریم گشته بیرون ز آستین
پخته زاو نان و برنج و زنجبیل

بوده از شهد شکر در مصر جان
دیده از دریای روغن رود نیل

مانده در طوفان حیرت همچو نوح
رفته در نار محبت چون خلیل

عاقبت از همت والای دوست
جسته ره در مقصد دل بیدلیل

بر طبق بنهاده جان بی اختیار
تا سبیل آرد به ابناء السبیل

پشه گر شیرین کند زوکام جان
حلقه طاعت کشد در گوش فیل
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸ - حکیم دانا میرزا ابوالحسن جاوه فرماید:
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.