هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و تمنای معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه در راه عشق، رنج‌ها و سختی‌های بسیاری را تحمل کرده است. او از زیبایی معشوق و تأثیر آن بر جهان می‌گوید و خود را مانند پروانه‌ای می‌داند که در آتش عشق سوخته است. شاعر همچنین از وفاداری خود به عشق و پیمانش سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۹۲

نادیده چنان مست تمنای تو گشتم
کاول قدم از عمر گرانمایه گذشتم

اندر طلب روی تو در دوزخ محنت
چون عابد گریان پی نادیده بهشتم

حسن تو چنان کوس طرب کوفت در آفاق
کز بام درافتاد به غوقای تو طشتم

خاک رهت از خون بصر گل کنم امروز
کز این گل پاکیزه سر شیشه سرشتم

تا روز دیگر کز سر خاکم بدمد خشت
امروز خط دوست بود سبزه کشتم

گیسوی خیالت به هوس بافتم ای وای
در گردنم افتاد همین دام که رشتم

اندر سر کوی تو من ای قبله عشاق
آسوده ز فکر حرم و دیر و کنشتم

پروانه صفت سوختم از آتش عشقت
بگذشت زسر آب وز پیمان نگذشتم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱ - در جشن سال دوم مجلس شورای ملی ۱۳۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.