هوش مصنوعی: این متن شعری است که در مدح سیف الدوله و اقدامات او در حمایت از علم و دانش سروده شده است. در این شعر به ساخت رواقی برای درس سادات، ترقی روح علم، و بخشش‌های سیف الدوله اشاره شده است. همچنین، از فضل و کرامت او و تأثیر مثبتش در جامعه سخن به میان آمده است.
رده سنی: 15+ این متن یک شعر کلاسیک با مفاهیم عمیق تاریخی و فرهنگی است که ممکن است برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به دانش پایه‌ای در زمینه ادبیات و تاریخ داشته باشد. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات قدیمی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۲۵

چو سیف الدوله از سلسال باقی
ریاض احمدی را گشت ساقی

حمیت ساخت با غیرت تحالف
مروت کرد با همت تلاقی

ترقی یافت روح علم از آن پس
که ابدان را نفوس اندر تراقی

رواقی ساخت بهر درس سادات
که افلاطون در او آمد رواقی

بنای طاق این بنیاد عالی
فلک را خسته کرد از جفت و طاقی

بروبد ساحتش با زلف و مژگان
بت خرگاهی و ترک و ثاقی

در او خوانند شاهان حجازی
سرود حق بآهنگ عراقی

کرامت کرد سیف الدوله الحق
بگوهر بخشی و شیرین مذاقی

تو گوئی زهر جهل و مارکین را
دمش تریاق و فضلش گشته راقی

عدیلش باشد اندر ملک نایاب
بدیلش نادر است و اتفاقی

قدر بادش به هر اندیشه یاور
خدا بادش ز هر مکروه واقی

وقاه الله من شرالدواهی
سقاه الله من کاس دهاقی

بروز فتح این مکتب بتاریخ
امیری زد رقم خیرات باقی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۶ - تاریخ رحلت شمس المعالی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.