هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عناصر طبیعی مانند خورشید، ماه و ستارگان برای بیان مفاهیم عمیق انسانی مانند تقدیر، بخت و هنر استفاده می‌کند. شاعر با زبانی نمادین از ناکامی‌ها و محدودیت‌های انسان در برابر سرنوشت صحبت می‌کند و تأکید دارد که دانش و هنر گاهی در برابر بخت ناسازگار ناتوان هستند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین استفاده از اصطلاحات نمادین و کهن نیاز به دانش ادبی و تجربهٔ زندگی بیشتری دارد.
شمارهٔ ۱۳
همیشه شمس به قصد تو گشته یار زحل
هماره ماه برغم تو خفته در عقرب
حکیم با هنر از طعن آن حریف ظریف
غریق بحر الم شد حریق نار غضب
بگفت اینهمه دانم ولیک بختم نیست
چو بخت نیست فزونی ز معرفت مطلب
که گر ز اطلس گردون قصب کند بدبخت
ز ماهتاب در افتد شراره اش به قصب
چه پرسی از حسب بختیار وز نسبش
که آسمان حسبش گشت و آفتاب نسب
هماره ماه برغم تو خفته در عقرب
حکیم با هنر از طعن آن حریف ظریف
غریق بحر الم شد حریق نار غضب
بگفت اینهمه دانم ولیک بختم نیست
چو بخت نیست فزونی ز معرفت مطلب
که گر ز اطلس گردون قصب کند بدبخت
ز ماهتاب در افتد شراره اش به قصب
چه پرسی از حسب بختیار وز نسبش
که آسمان حسبش گشت و آفتاب نسب
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲ - امام محمد زکریا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴ - خطاب به میرزا احمدخان اشتری
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
