در نوزدهم صفر هزار و سیصد و هشت آقامیرزا علی حکیم باشی را حضرت اقدس روحی فداه در مطایبه ببر الحکماء فرمودند و دستوری دادند که من بنده قطعه ای در این باب عرضه دارم حکیم باشی هم ازین اطاعت رنجه خاطر بود لهذا این ابیات را بر پاره کاغذی نوشته بعرض رسانیدم هم پسند خاطر اقدس واقع شد و هم حکیم باشی خوشنودی یافت .

خسرو عهد ولیعهد فلک مهد که هست
شه مظفر ملک عادل و دارای ظفر

خواند ببر الحکماء مرعلی فاضل را
یعنی ای ببر قوی پهلوی روباهان در

گشت استاد مسیحا دم غمگین به گمانش
کز درخت سخط شاه دمید است این بر

گفتمش آیت لطف است مشور زین دلگیر
گفتمش سوره مهرست مشور زین مضطر

دو علی را دو لقب داد خداوند و ملک
تا شوند این دو ببر افکن و ضرغام شکر

ملک عصر لقب ببر گذارد به علی
ملک العرش لقب شیر دهد بر حیدر