هوش مصنوعی: در این متن، شرحی از یک رویداد تاریخی و ادبی ارائه شده است که در آن حضرت اقدس (احتمالاً یک شخصیت بلندپایه یا حاکم) در نوزدهم صفر سال 1308 هجری قمری، آقا میرزا علی حکیم باشی را به طنز «ببر الحکماء» خطاب کرده و دستوری به او داده است. در ادامه، شاعر (خسرو عهد ولیعهد) با سرودن ابیاتی این موضوع را به تصویر کشیده و از القاب و تشبیهات ادبی برای توصیف این رویداد استفاده کرده است. این اشعار مورد پسند حضرت اقدس و حکیم باشی قرار گرفته است.
رده سنی: 16+ این متن دارای واژگان و مفاهیم ادبی و تاریخی پیچیده است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین، استفاده از طنز و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۹۰

در نوزدهم صفر هزار و سیصد و هشت آقامیرزا علی حکیم باشی را حضرت اقدس روحی فداه در مطایبه ببر الحکماء فرمودند و دستوری دادند که من بنده قطعه ای در این باب عرضه دارم حکیم باشی هم ازین اطاعت رنجه خاطر بود لهذا این ابیات را بر پاره کاغذی نوشته بعرض رسانیدم هم پسند خاطر اقدس واقع شد و هم حکیم باشی خوشنودی یافت .

خسرو عهد ولیعهد فلک مهد که هست
شه مظفر ملک عادل و دارای ظفر

خواند ببر الحکماء مرعلی فاضل را
یعنی ای ببر قوی پهلوی روباهان در

گشت استاد مسیحا دم غمگین به گمانش
کز درخت سخط شاه دمید است این بر

گفتمش آیت لطف است مشور زین دلگیر
گفتمش سوره مهرست مشور زین مضطر

دو علی را دو لقب داد خداوند و ملک
تا شوند این دو ببر افکن و ضرغام شکر

ملک عصر لقب ببر گذارد به علی
ملک العرش لقب شیر دهد بر حیدر
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹ - فکاهی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱ - در مدح حضرت امیر «ع » به پارسی خالص
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.