هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از خداوند سپاسگزاری می‌کند و به مناسبت نوروز، سال نو را تبریک می‌گوید. او از دانش‌آموزی و حکمت‌اندوزی خود سخن می‌گوید و افسوس می‌خورد که سه روز اول نوروز را در ناله و سوز گذرانده است. در پایان، شاعر برای سال جدید آرزوی خوشبختی و رحمت الهی می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات ادبی پیچیده، آن را برای گروه سنی نوجوانان و بزرگسالان مناسب می‌سازد.

شمارهٔ ۹۶

خداوندا در این فیروز ایوان
صباحت شاد و خرم بخت پیروز

بنانت خامه دارد عنبر آمیز
بیانت نامه آرد دانش آموز

زهی کز بندگی در آستانت
شدم دانش پژوه و حکمت اندوز

پی تبریک سال نو در آن بار
زمین را بوسه دادم روز نوروز

همیدون روز دوم نیز سوم
شدم طائف در آن کاخ دلفروز

ولی افسوس دارم کاین سه نوبت
ز بخت خود شدم در ناله و سوز

سپس بستم به تبریک تو این شعر
چو عقدی از عقیق و لعل و پیروز

الا تا گلبن عقل است خود روی
الا تا مجمر هوش است خود سوز

لوای همت از رادی برافراز
چراغ رحمت از مردی برافروز

خجسته فال و فرخ طالعت باد
همایون سال و مه خرم شب و روز
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.