۱۲۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۷

ترسم که ازین محبت پنهانی
در کوچه رسوا زدگانم خواهی

خرمای تو می خورم ولی می ترسم
از خرمائی کلیچه ام بستانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶ - خرما
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸ - گلاب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.