هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه به ستایش و توسل به حضرت علی(ع) می‌پردازد. شاعر از عشق و معرفت به علی(ع) سخن می‌گوید و بیان می‌کند که تنها نگاه علی(ع) می‌تواند دردها را درمان کند و زندگی دوباره بخشد. او خود و دیگران را کودکان و بندگان علی(ع) می‌داند که در جستجوی او از هر سو خسته شده‌اند. متن همچنین به قدرت معنوی و رحمت علی(ع) اشاره دارد که مانند گهواره‌ای برای آرامش مؤمنان است.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین عرفانی و مذهبی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فداکاری و انتظار معنوی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۶

ما می و کو کنار را کرده فدای یک نظر
بی کمک پیاده ای یا مددسواره ای

گر نظر علی بمن درفکند نظاره ای
از پس مرگ بخشدم زندگی دوباره ای

پیرو دلیل عاشقان آنکه ز نور معرفت
پیر خرد بحضرتش کودک شیرخواره ای

از سخنی چو انگبین کرده ز موم نرمتر
خاطر منکری که شد سخت چو سنگ خاره ای

ما همه کودکان او کارگردکان او
در طلب مکان او خسته ز هر کناره ای

ما پی دفع خواب خوش خواسته از مقام خود
او ز برای خواب ما ساخته گاهواره ای

جز نظر علی در این بستر آفت و مرض
پیکر دردمند را نیست علاج و چاره ای

ای نظر علی دلم در ره انتظار تو
هست پی فدا شدن منتظر اشاره ای
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵ - قصیده
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.