هوش مصنوعی: این شعر به توصیف تأثیر عمیق فقدان نظرعلی بر جهان و طبیعت می‌پردازد. عناصر طبیعی مانند دریا، ابر، مرغ، و کوه به نشانه‌های اندوه و احترام به نظرعلی تبدیل می‌شوند. همچنین، شعر به عظمت و جایگاه معنوی نظرعلی اشاره دارد و از محرومیت دیگران از فیض وجود او سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مرثیه‌ای است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۷

تاریک شد جهان ز ملال نظرعلی
دریا گریست خون ز خیال نظرعلی

ابر آورد قطیفه ز نهار در کنار
گوید منم حال نظرعلی

مرغ آورد بدیعه شوریده آشکار
کز من شنو جواب و سئوال نظرعلی

کوه از کنار خویش یم خرده ساز کرد
در شستن حرام و حلال نظرعلی

کمتر کسی بزاویه دیدم سپرده جان
محروم از عطا و نوال نظرعلی

وارسته گشت دامن قدرش ز ما سوی
کو شاخ بود و میوه ظلال نظرعلی

بنگر که شاهدان به کجا قائمند از آنک
کوته شود سخن بکمال نظرعلی

دلدارم از وثاق چو آمد بمهر خوان
بنشست گوشه ای بخیال نظرعلی

ناگه جمال فرخ وی را بدید باز
پیدا از اوصاف و خصال نظرعلی

گفتا حقیقتی بود از سال مرگ او
گفتم کدام گفت جمال نظرعلی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.