هوش مصنوعی: بانوی شیرین زبان از ناتوانی در ادامه زندگی و غم‌های آن می‌گوید و آرزو می‌کند که پس از او دیگران شاد باشند. او به دشمنانش پیام می‌دهد که او رفته و آنها می‌توانند خانه‌اش را نابود کنند. او از رنج‌های سخت زندگی می‌گوید و اشاره می‌کند که این سیاهی بر دوش دیگران باقی خواهد ماند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق غم و ناامیدی از زندگی و اشاره به مرگ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین و نامناسب باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.

بخش ۲۳ - پاسخ بانو بیاران و وداع با دوستداران

چنین گفت بانوی شیرین زبان
که ای جمله با من چو جان مهربان

مرا نیست دیگر توانای زیست
برین زندگی زار باید گریست

شما را پس از من بسی ناز باد
ز شادی به گوش اندر آواز باد

چو آید عدو سوی خرگاه من
بگوئید از من به بدخواه من

که رفتیم ما این تو این خانمان
بزن آتش اینک در این خاندان

مرا بگذرد رنج ایام سخت
ترا این سیاهی بماند برخت
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۲ - گریستن اهالی مشکو در فراق بانو
گوهر بعدی:بخش ۲۴ - رفتن بانو از حصار برای زینهار بخانه حاجی میرزا باقر جاور سیانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.