هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که در باغش همیشه دعا و نیایش جریان دارد، حتی اگر بلبل و تذرو (پرنده‌ای شبیه به کبک) در آن نباشند. او آرزو می‌کند که تا زمانی که سرو و گل در باغ هستند، بلبل از گل و تذرو از سرو جدا نشوند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۴۶ - و له ایضا
روز و شب، این دعاست در باغم
گر چه آذر نه بلبلم نه تذرو
تا بود سرو و گل بباغ مباد
بلبل از گل جدا تذرو از سرو
گر چه آذر نه بلبلم نه تذرو
تا بود سرو و گل بباغ مباد
بلبل از گل جدا تذرو از سرو
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۸ ه.ق)
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷ - قطعه ی سرو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
