بیا بصاحب ما بین که تاعیان نگری
فضایل ملکی در شمایل بشری

بهر چه حسن توان گفت روی اوست قرین
زهر چه عیب توان جست خوی اوست بری

ببین برویش و کوتاه کن سخن ناصح
که بی زبانی خوشتر بود ز بی بصری

بگو بشحنه که از ما خبر نجوید باز
ببزم ما خبری نیست غیر بی خبری

اگر تو تیغ کشی ما سپر بیندازیم
که عشق تیغ برآورد و صبر شد سپری

بباد دادیم امروز و آب دیده ی من
بیاد آری و روزی بخاک من گذری

بصدق بین و کرم کن که خواجگان کریم
براستی نظر آرند نی به بی هنری

خزان رسیده نهالی همی سرود بسرو
ببین بروز من و شادزی به بی ثمری

بسوخت جانش و با کس نگفت نزد نشاط
بروز گار شه از عشق عیب پرده دری

«نشاط اصفهانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir