هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به بیان عشق عمیق و وفاداری خود به معشوق می‌پردازد. او از مسند شاهی در ملک عشق سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هیچ مدعی‌ای در عشق به پای او نمی‌رسد. شاعر از درد فراق و اشتیاق وصال می‌نالد و طبیعت را نیز درگیر این عشق می‌داند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۸
دارم هوای عشق تو عمریست بر سرا
بهر خدا ز راه وفا هیچ نگذرا!
در ملک عشق مسند شاهی گزیده ام
تا کرده ام ز نقش کف پات افسرا!
هر مدعی به دعوی عشقت نه صادق است
دارم ز رنگ زرد بهر تو محضرا!
مرغ دلم به سوی تو پرواز می کند
باشد رسا به شوق وصال تو شهپرا!
آهم نمی کند به دل سخت او اثر
اوراست دل مگر از سنگ مرمرا؟!
دی با قد بلند گذر کرد سوی باغ
افتاد سرو و طوبی و شمشاد و عرعرا!
طغرل به کسب نکهت گیسوی او مگر
شوری است بین باد صبا بین صرصرا؟!
بهر خدا ز راه وفا هیچ نگذرا!
در ملک عشق مسند شاهی گزیده ام
تا کرده ام ز نقش کف پات افسرا!
هر مدعی به دعوی عشقت نه صادق است
دارم ز رنگ زرد بهر تو محضرا!
مرغ دلم به سوی تو پرواز می کند
باشد رسا به شوق وصال تو شهپرا!
آهم نمی کند به دل سخت او اثر
اوراست دل مگر از سنگ مرمرا؟!
دی با قد بلند گذر کرد سوی باغ
افتاد سرو و طوبی و شمشاد و عرعرا!
طغرل به کسب نکهت گیسوی او مگر
شوری است بین باد صبا بین صرصرا؟!
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
