هر کس که رخ تو دید جانا
عاشق به تو گشت آن زمانا

مرغ دل صد هزار عاشق
در قید تو شد ز بحر دانا

تیر نگهت گذشت از جان
ابروی کج تو چون کمانا!

خون شد دل ما چرا نگوئی
حرفی ز وفا از آن دهانا؟!

از چین جبین توست معلوم
رنجیده ز عاشقان همانا

تصدیق مکن تصوری کن
آن نقطه ما ز دشمنانا!

گشته به جهان فسانه طغرل
با تیر ملامت او نشانا!