هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از معشوق خود با توصیف‌های زیبا و استعاره‌های پراکنده مانند زلف عنبرین، ماه، خورشید، و سرو یاد می‌کند. شاعر احساسات عمیق خود را با عباراتی پراحساس بیان می‌کند و از تأثیر عشق بر زندگی خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از شعر و ادبیات نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۱۸

هر کرا زلف عنبرین باشد
مار در گنج او قرین باشد

هست کیوان غلام هندویت
گر چه در چرخ هفتمین باشد!

توسن عمر بنده را ز ازل
داغ های تو بر سرین باشد

ماه در پیش خرمن حسنت
همچو خورشید خوشه چین باشد

حقه های عقیق لعل لبت
خاتم حسن را نگین باشد

انگبین را به نزد گفتارت
نسبت زهر و انگبین باشد

سرو در پیش قد دلجویت
از حیا مائل زمین باشد

گفتمش مردم از غمت گفتا
عشق ما را نتیجه این باشد!

جز خیالت به خاطر طغرل
نیست چیزی که همنشین باشد!
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.