پرتو آئینه ام حیرتبیانی می کند
صورت بهزاد فکر من نه مانی می کند

وضع میزان خیالم را مپرس از نازکی
سایه موئی به یاد آید گرانی می کند!

عقده های مشکل رمز و کنایات مرا
فهمد آن دانا که حل بوالمعانی می کند

در سریر موشکافی شاهم از فکر رسا
در دیار نظم طبعم حکمرانی می کند

اختر طالع به اوج دانشم دنباله زد
ملک معنی را دلم صاحبقرانی می کند

هر که شد در بحر اشعارم نخستین ناخدا
زورق از فهم بلند خویش ثانی می کند

مهره نرد بساط بیت موزون مرا
هر کسی با قدر دانش دانه رانی می کند

در شکار صید معنی های وحشترام من
گه خدنگ از غمزه که ابرو کمانی می کند؟!

طغرل آسا روز و شب در اوج مضمون های بکر
طائر رمز نکاتم پرفشانی می کند