هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از رقص و زیبایی معشوق سخن می‌گوید. او با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند رقص طفل در گلشن و جلوه تیهو، زیبایی و جذابیت معشوق را توصیف می‌کند. همچنین، شاعر از تأثیر این رقص بر دل خود و احساساتش می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مضامین عاشقانه و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر و مفاهیم به‌کاررفته نیاز به بلوغ ذهنی برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۲۰۳

می کند نظاره تا بر روی آن تنناز رقص
همچو آن طفلی که در گلشن کند از ناز رقص

جلوه حسنش کنون در چشم بازش می کند
چون خرام جلوه تیهو به چشم باز رقص

دارد از خط لبش پیغمبر حسنش کتاب
طرفه پیغمبر که می باشد ورا اعجاز رقص!

در خم زلفش دلم امروز می رقصد چنان
همچو آن گوئی که سازد پیش چوگانباز رقص

رشک رقاص است انجام تپش های دلم
گر کند آن شوخ رقاصی دم آغاز رقص

دوش در آهنگ «عشاق » از «نوا» می کوفت پا
می کند آن گلبدن امروز در «شهناز» رقص

مطربا زیر و بم قانون خود را ساز کن
تا نسازد آن پری در انجمن ناساز رقص!

دیشبم یک بار رقصیدی کنون بهر خدا!
باز رقص و باز رقص و باز رقص و باز رقص!!

سر عشقم طغرل از تمکین دل پوشیده بود
بس که می رقصد دلم ترسم شود غماز رقص!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.