هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، با استفاده از نمادهای شراب، خرابات، و عشق، به بیان مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی می‌پردازد. شاعر از شراب به عنوان نمادی از حقیقت و معرفت یاد می‌کند و به دنبال رهایی از تعلقات دنیوی است. همچنین، به موضوعات جاودانگی، عشق الهی، و ناپایداری دنیا اشاره دارد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادهای شراب و خرابات نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۵ - در طور خواجه

در جام جم بریز شراب مغانه را
در وی نگر حقیقت این کار خانه را

ای پیر دیر اهل خرابات محرمند
زین راز نکته گوی و رها کن بهانه را

بی اعتدالی ار کنم از شور این حدیث
در حلق من بریز می بیخودانه را

کآن می زمان زمان برد از لوح خاطرم
عیش زمانه را و جفای زمانه را

مردن به وصل بایدم ای خضر منکرم
آب حیات و زندگی جاودانه را

بنگر به سقف میکده عکس فروغ می
گر ز آتش کلیم ندیدی زبانه را

فانی چو نیست لایق این بزم ای رقیب
باری بمان که بوسه زند آستانه را
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴ - تتبع یار عزیز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶ - تتبع مولانا شاهی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.