هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به مفاهیمی مانند صفای دل، عشق به معشوق، فنا در دوست، و رهایی از تعلقات دنیوی می‌پردازد. شاعر از تشبیهات زیبایی مانند آینه، جام، و آب حیات استفاده کرده تا احساسات عمیق خود را بیان کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند می‌نوشیدن و مفاهیم انتزاعی عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۲ - تتبع خواجه

هر دل که نه صاف است برو فیض خرام است
مرآة رخ دوست دل آئینه فام است

در آئینه جام بدیدم رخ ساقی
آن دوره آئینه مگر دوره جام است؟

از آب حیات قدحم کام به ذوق است
عمری می تلخ است و مرا عمر به کام است

کی لخلخه صندل احمر خوشم آید
که قلقله ظرف میم عطر مشام است

از میکده عشق چو شد باده حلالم
نانم دگر از خانقه زهد حرام است

هم باد به خود آمد و هم آب ز خود رفت
در گلشنت ای سرو سمن بر چه خرام است؟

از خویش برون رفتن و در دوست رسیدن
فانی ره فقر ار چه درازست دو گام است!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱ - تتبع خواجه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳ - تتبع خواجه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.