هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از عناصر طبیعت مانند گل و مرغ برای بیان احساسات عمیق عاشقانه و درد فراق استفاده می‌کند. شاعر با بهره‌گیری از تصاویر زیبا و استعاره‌های ظریف، عشق و رنج ناشی از آن را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۴۵ - تتبع خواجه

از رخت عکس مگر در می گلفام افتاد
یا گل از گوشه دستار تو در جام افتاد

چون گل خشک بود بسته به گلدسته تر
شکل داغ تو که بر جسم گلندام افتاد

گر نه آن مغبچه از دیر برون آمد مست
چیست این آفت و یغما که در اسلام افتاد

فرق ها هست به رسوایی عشق ای زاهد
کز تو نام نکو افتاد و ز ما نام افتاد

سر فتنه است در ایام تو خوبان را لیک
چشم فتان تو سر فتنه ایام افتاد

پرده دارست شب و پرده دری شیوه روز
زین سبب عیش نهانی طرف شام افتاد

دل فانی ز گل روی تو شد بسته به زلف
مرغی از گلشن قدس آمد و در دام افتاد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۴ - تتبع مخدوم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۶ - تتبع مخدوم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.