هوش مصنوعی:
این شعر از طپش دل سخن می‌گوید که به دلیل عشق و شادی ناشی از می و ساقی مهوش است. شاعر توضیح می‌دهد که دلش نه از آب حیات، بلکه از می و حضور معشوق می‌طپد. همچنین، او اشاره می‌کند که طپش دلش ناشی از نغمه‌های مغنی و شادی‌های معنوی است.
رده سنی:
18+
این شعر شامل مفاهیمی مانند می‌نوشی و مستی است که برای مخاطبان بزرگسال مناسب‌تر است. همچنین، مضامین عرفانی و عاشقانه آن ممکن است برای نوجوانان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۲۱۲ - اختراع
به مخموری پیاپی می طپد دل
مگر از مژده می می طپد دل؟
لبالب ساغرش سازد مگر دفع
چو زینسانم پیاپی می طپد دل
مگر ساقی مهوش خواهم داشت
قدح کز شادی وی می طپد دل
طپد دل از میم نی ز آب حیوان
نه پنداری ز هر شی می طپد دل
به گل شبنم چه تسکینم دهد ز آنک
ازان رخسار پر خوی می طپد دل
طپش دل را از آن مهوش مغنی است
مگو کز نغمه نی می طپد دل
دل فانی طپد بی ساقی و جام
ز خور و کوثرم کی می طپد دل؟
مگر از مژده می می طپد دل؟
لبالب ساغرش سازد مگر دفع
چو زینسانم پیاپی می طپد دل
مگر ساقی مهوش خواهم داشت
قدح کز شادی وی می طپد دل
طپد دل از میم نی ز آب حیوان
نه پنداری ز هر شی می طپد دل
به گل شبنم چه تسکینم دهد ز آنک
ازان رخسار پر خوی می طپد دل
طپش دل را از آن مهوش مغنی است
مگو کز نغمه نی می طپد دل
دل فانی طپد بی ساقی و جام
ز خور و کوثرم کی می طپد دل؟
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۱ - تتبع خواجه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۳ - مخترع
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
