هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار از عشق، می‌نوشی، و رهایی از قید و بندهای دنیوی سخن می‌گوید. او از حالات عاشقانه، می‌گساری، و دل‌باختگی به معشوق یاد می‌کند و گاهی نیز به مفاهیم عرفانی و رهایی از تعلقات دنیایی اشاره دارد.
رده سنی: 18+ اشاره به می‌نوشی و مفاهیم عرفانی که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۱۸ - تتبع خواجه

عکس رخسار چو بر ساغر صهبا فکنم
گونه ای زردوشی در می حمرا فکنم

ای گدایان در میکده همت ه به جهد
خویشتن را اگر از صومعه آنجا فکنم

وه که آن مغبچه پروا نکند گر خود را
بر در دیر ز ایوان مسیحا فکنم

اهل دین تو به دهندم ز می ایدل چه عجب
خویش را گر به میان مغ و ترسا فکنم

دل واله شده چون بید بلرزد هر گه
چشم بر جلوه آن قامت رعنا فکنم

فانی آن صید شد از دست چه سود ار خود را
سگ دیوانه صفت جانب صحرا فکنم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۷ - مخترع
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۹ - تتبع بعضی عزیزان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.