هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به تماشای زیبایی‌های معشوق و طبیعت می‌پردازد و از عشق و اشتیاق خود سخن می‌گوید. او با توصیف چهره و ابروی معشوق، احساسات خود را بیان کرده و از فرصت‌های گذرا برای نگاه کردن به معشوق سخن می‌گوید. همچنین، شاعر به دنیا و اندیشه‌های آن اشاره کرده و از جام جم به عنوان نمادی برای دیدن اوضاع دنیا یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده مانند 'جام جم' و 'اهل فنا' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۲۴ - تتبع میر در رنگ خواجه

چون عکس روی مغبچه خواهم تماشا بنگرم
آیم درون دیر در مرآت صهبا بنگرم

زانسان درون چشم و دل جا کرده آن شوخ چگل
کو رو نماید متصل خواهم چو هر جا بنگرم

ابرو و رخسار تو وه در چشم دل ناکرده ره
نی سر نهم در قبله گه نی در مصلا بنگرم

مه بینم اندر آسمان گل بنگرم در بوستان
هر دم چو نتوانم که آن رخسار زیبا بنگرم

ز اندیشه دنیا مگو می در قدح ریز از سبو
آن جام جم ده تا درو اوضاع دنیا بنگرم

چو رو نمود آن مه جبین ای دل مگو در وی ببین
فرصت کجا یابم چنین یک لحظه تا جا بنگرم

فانی کجا باشد روا در خدمت اهل فنا
گر مانده نقد وقت را در حال فردا بنگرم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۳ - تتبع خواجه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۵ - تتبع مخدوم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.