از باده تبرا چه کنم چون نتوانم
اندیشه تقوا چه کنم چون نتوانم

ز آشفتگی باده و درماندگی عشق
با این دل شیدا چه کنم چون نتوانم

مخمورم اگر کوثرم آری که بنوشش
جز ساغر صهبا چه کنم چون نتوانم

چون بینمش از حال روم وه که غم دل
در پیش وی افشا چه کنم چون نتوانم

دادن سر مویت که ستاند همه کونین
این بیهده سودا چه کنم چون نتوانم

آن مه شد و بی طاقتم این جان حزین را
در هجر شکیبا چه کنم چون نتوانم

فانی بره عشق نظر بر رخ خوبان
جز آن رخ زیبا چه کنم چون نتوانم