هوش مصنوعی: شاعر در این متن از زیبایی‌های طبیعت در بهار و لذت‌های زندگی مانند نوشیدن شراب و عشق سخن می‌گوید. او همچنین از خاکساری و فروتنی در برابر خداوند و دوری از بت‌پرستی صحبت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و اشاره به نوشیدن شراب است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین درک عمیق‌تر شعر نیاز به دانش ادبی و عرفانی دارد.

شمارهٔ ۲۲۶ - تتبع خواجه

چه خوش باشد که باشد در بهارم
کنار جوی و سروی در کنارم

گهی باشد به سبزه افت و خیزم
گهی باشد به ساغر گیر و دارم

بود چون آب چشم و آتش دل
تذروان بر کنار جویبارم

ز دست ساقی گلرخ دمادم
می گلگون کند دفع خمارم

همینم گر بود ارزانی از چرخ
توقع شوکتی دیگر ندارم

بلندان را چو آخر خاکساریست
بحمدالله کز اول خاکسارم

ز بت گردید سوی قبله ام رو
ز پیر دیر ازین رو شرمسارم

خودی از خود بیفکندم چو فانی
سبکتر شد براه عشق بارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۵ - تتبع مخدوم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۷ - تتبع خواجه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.