هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، شاعر بزرگ فارسی، دعوتی به شادی، می‌نوشی و رهایی از غم است. شاعر از بهار و طبیعت زیبا الهام گرفته و خواننده را به بزم و شادی دعوت می‌کند. او از شکستن قید و بندهای常规 و طرح نو در زندگی سخن می‌گوید و با اشاره به مفاهیمی مانند شراب، مستی و رقص، فضایی شاد و پرانرژی را ترسیم می‌کند. در عین حال، اشاره‌ای به مفاهیم عمیق‌تری مانند مرگ و قیامت نیز دارد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به می‌نوشی و مستی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۲۲۷ - تتبع خواجه

بهاران گر به گلشن طرح جام و ساغر اندازیم
بیا این سقف بشکافیم و طرح نو در اندازیم

سیاهی گرانمایه غم که سازد وقت ما تیره
به یک برق شعاع جام بنیادش بر اندازیم

ز رعنایان دو رنگی تا بکی دیدن درین بستان
یکی ما هم شراب لعل در جام زر اندازیم

بیارائیم بر طرف گلستان بزم شاهانه
ز مستی شور و غوغا در رواق اخضر اندازیم

به رقص آریم هر سو شاهدان شوخ را وانگه
به دستان مطربان را نیز در یکدیگر اندازیم

گه مستی شهان گر پا نهند از حد خود بیرون
فریدونرا سراندازیم و جم را افسر اندازیم

بنه زانو که می نوشیم و از ترکان یغمایی
تماشای عجب در اهل این نه منظر اندازیم

بدین آئین قدح نوشان و پاکوبان و سرمستان
به رندان خویش را سوی خرابات اندر اندازیم

شبی هر کس که چون فانی بدین سان مست خواب افتد
سزد جام صبوحش گر به صبح محشر اندازیم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۶ - تتبع خواجه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۸ - تتبع خواجه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.