هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق، رنج‌های عاشقی، و بی‌توجهی به دنیا سخن می‌گوید. او از می‌نوشی به عنوان وسیله‌ای برای فراموشی دردها یاد می‌کند و به عشق و دیوانگی در راه معشوق اشاره دارد. همچنین، از پذیرش سرنوشت و بی‌توجهی به گردش روزگار صحبت می‌کند.
رده سنی: 18+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی، اشاره به می‌نوشی، و مضامین عاشقانه‌ای است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۴۶ - تتبع خواجه

در خرابات ار شبی میل قدح کمتر کنم
عذر آنرا روزها اندر سر ساغر کنم

خواهم از داغ جفا وز زخم گردون لاله وار
خاک و خون بر سر کنم وز خاک و خون سر بر کنم

تا که در آتشگه دیر مغانم شعله سان
گاه مردن بستر راحت ز خاکستر کنم

هر دم از کیفیت می چون فتم در عالمی
مست باشم چونکه میل عالم دیگر کنم

بسکه دارم خار غم زین گلشن نیلوفری
کی به گلشن میل بر گل های نیلوفر کنم

من که و نام وصال این بس که در دیوانگی
جان فدای عشق آن حور پری پیکر کنم

کار بی تقدیر چون ممکن نباشد ای حکیم
کی نظر بر سیر چرخ و گردش اختر کنم

فانیا چون سرخ رویی بایدم در راه فقر
خرقه و سجاده زان رهن می احمر کنم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۵ - تتبع خواجه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۷ - تتبع خواجه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.