هوش مصنوعی: این متن از حافظ است و به موضوعاتی مانند عشق، رندی، و مستی معنوی می‌پردازد. شاعر از رندانی سخن می‌گوید که از قید و بندهای دنیوی رها شده‌اند و به دنبال حقیقت و وصال معشوق هستند. او همچنین به نقد اهل مدرسه و بحث‌های خشک علمی می‌پردازد و راه عشق و فنا را برتر می‌داند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند می و مستی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۵۹ - تتبع مخدوم

رندی که پا برون نهد از دیر سرخوشان
هست از علوشان برهش فرق سرکشان

مجنون وشان وصل کجا زانکه پا نهند
با صد هراس و بیم به کوی پریوشان

خوش آنکه شد ز دنی و عقبی به میکده
دامن کشان ازین و ازان آستین فشان

چون در کشید یکدو قدح وانگهش نماند
نی از می و نه میکده نی از خودش نشان

مخفی است سر کار ازان شد دلیل جهل
بر اهل بحث و مدرسه دعوی علمشان

روح الله اش ز طارم مهرست جرعه خواه
بر بام دیر پیر مغان بین قدح کشان

فانی براه فقر و فنا خاک اگر شوی
بالای چرخ جای کنی از علوشان
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۸ - اختراع
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۰ - تتبع خواجه عصمت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.