هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که در آن شاعر از معشوق خود به عنوان منبع همه خوبی‌ها و زیبایی‌ها یاد می‌کند. او از جذابیت‌های معشوق، از جمله زیبایی‌های ظاهری و باطنی، و تأثیرات عمیق عشق او بر خود سخن می‌گوید. شاعر همچنین از حالات عاشقانه و حیرت‌آور خود در برابر معشوق صحبت می‌کند و از عشق به عنوان نیرویی قدرتمند و تغییردهنده یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد تا به درستی درک شود.

غزل شمارهٔ ۱۹

ای همه خوبی در آغوش شما
قبلهٔ جانها بر و دوش شما

ای تماشاگه عقل نور پاش
در میان لعل خاموش شما

وی امانت جای چرخ سبز پوش
بر کران چشمهٔ نوش شما

آهوان در بزم شیران در شکار
بندهٔ آن خواب خرگوش شما

آب مشک و باد عنبر برد پاک
بوی شمشاد قصب پوش شما

کار ما کردست در هم چون زره
جوشن مشکین پر جوش شما

چند خواهد گفت ما را نوش نوش
آن لب نوشین می نوش شما

چندمان چون چشم خود خواهید مست
ای به بی هوشی همه هوش شما

صد چو او در عاشقیها باشدی
همچو او حیران و مدهوش شما

حلقه چون دارند بر چشمش جهان
ای سنایی حلقه در گوش شما

چون سنایی عاشقی تا کی بود
با چنین یاری فراموش شما
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.