دلبرا! ای که ترا طبع سخن پرور من!
مهربان کرد که دستی بکشی بر سر من

سکه ای را که (پری) لطف نمودی برسید
ای پری روی و پری خوی و پری پیکر من

تو خودت نیز پری هستی و بهتر، زیرا
عوض این پری آن به که خودآئی بر من

از پری بودنت آنقدر به من معلومست
که مرا بینی و خود غائبی از منظر من

گر چه من سایه تو نیز ندیدم لیکن،
باز هم کم نشود، سایه تو از سر من

«میرزاده عشقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir