هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از باد می‌خواهد پیامی را به معشوق برساند. او از درد فراق و شوق دیدار می‌گوید و از بی‌خبری معشوق شکایت دارد. شاعر از باد می‌خواهد که پیامش را به معشوق برساند تا شاید تسکینی برای دل مشتاقش باشد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی و شناخت ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۷

ای باد بگو آن شه رعنا پسران را
سر خیل بتان خسرو زرین کمرانرا

ناخن زن داغ دل ارباب محبت
صیقل‌گر آئینه صاحب‌نظران را

بر هم زن شیرازه جمعیت عشاق
آشفته کن رشته شوریده سران را

کای رفته بغربت ز غمت شیشه صبرم
نازک‌تر از آن گشته که دل نو سفران را

دارم بره شوق من خاک‌نشین چند
چون نقش قدم چشم به حسرت نگران را

ننویسی اگر نامه پیامی که تسلی
بخشد من مهجور بفرقت گذران را

مشتاق بس این ناله جانسوز که آن شوخ
هرگز نفرستد خبری بی‌خبران را
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.