هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر درد و رنج عاشقانه، ناامیدی از عشق و وفاداری یک طرفه است. شاعر از غم و پیمانه‌کشی به عنوان پیشه خود یاد می‌کند و از جفای معشوق و وفاداری خود می‌نالد. او از عشق سختی می‌گوید که حتی فکر کردن به آن نیز دشوار است و از ناخن‌های اندیشه که می‌توانند سنگ را سوراخ کنند سخن می‌گوید. شاعر همچنین به مستی و باده‌کشی به عنوان راهی برای فرار از این دردها اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عمیق عاشقانه، ناامیدی، و اشاره به مصرف شراب است که برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است مناسب نباشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۷
ما حریف غم و پیمانه کشی پیشه ما
دیده ما قدح ما دل ما شیشه ما
چه از آن مه عوض مهر بجز کین طلبم
که جفا پیشه او گشت و وفا پیشه ما
مادر این بادیه آن خار بن تشنه لبیم
که رهین نمی از خاک نشد ریشه ما
مشکل عشق به فکرت نشود طی ورنه
رخنه در سنگ کند ناخن اندیشه ما
چه ضرور است به سنگی رسد از ما زخمی
باش گو سست‌تر از ناخن ما تیشه ما
مستی ما بود از خون دل آن روز مباد
که تنک‌مایه از این باده شود شیشه ما
منع ما چد کنی این همه مشتاق که هست
عشق بازی فن ما باده کشی پیشه ما
دیده ما قدح ما دل ما شیشه ما
چه از آن مه عوض مهر بجز کین طلبم
که جفا پیشه او گشت و وفا پیشه ما
مادر این بادیه آن خار بن تشنه لبیم
که رهین نمی از خاک نشد ریشه ما
مشکل عشق به فکرت نشود طی ورنه
رخنه در سنگ کند ناخن اندیشه ما
چه ضرور است به سنگی رسد از ما زخمی
باش گو سست‌تر از ناخن ما تیشه ما
مستی ما بود از خون دل آن روز مباد
که تنک‌مایه از این باده شود شیشه ما
منع ما چد کنی این همه مشتاق که هست
عشق بازی فن ما باده کشی پیشه ما
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
