هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و وابستگی شدید به معشوق سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که تمام وجودش در دستان معشوق است و بدون او آرامش ندارد. شاعر از شکست‌های عاطفی و حسرت‌هایش می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که او را رها نکند. همچنین، او از وضعیت خود در کوی معشوق و احساس پستی در برابر خاک شکوه می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و پیچیده‌ای است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، مفاهیمی مانند شکست عاطفی، حسرت، و احساس پستی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۹۶
عالم خراب از نگه می پرست تست
زآن می فغان که در قدح چشم مست تست
سر رشته طپیدن دل نیست در کفم
چون نبض اضطراب و سکونم بدست تست
من با تو همچو شاخ درختم یکی بدار
دست از شکستنم که شکستم شکست تست
من در خمار حسرت یکبوسه و مدام
لب جام باده را بلب می‌پرست تست
مشتاق از آن چه شکوه که در کوی او شدی
با خاک اگر برابر از اقبال پست تست
زآن می فغان که در قدح چشم مست تست
سر رشته طپیدن دل نیست در کفم
چون نبض اضطراب و سکونم بدست تست
من با تو همچو شاخ درختم یکی بدار
دست از شکستنم که شکستم شکست تست
من در خمار حسرت یکبوسه و مدام
لب جام باده را بلب می‌پرست تست
مشتاق از آن چه شکوه که در کوی او شدی
با خاک اگر برابر از اقبال پست تست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
