هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و غزل‌گونه است که در آن شاعر از عشق، رنج‌های آن، و طبیعت به عنوان نمادهایی برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند. شاعر از عناصری مانند شیرین‌سخنی، آغوش رقیب، گل و خار، و مرغان چمن برای توصیف عشق و دردهایش بهره می‌برد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۰۶

بهر کام غیر آن شیرین سخن میپرورد
از سخن شهدی که در کنج دهن میپرورد

بهر آغوش رقیب آن سیم تن میپرورد
سیم خامی کاندرون پیرهن میپرورد

ریزد از هم آشیانها را چمن پرا چرا
گر چمن را بهر مرغان چمن میپرورد

گر فلک تاری ز گیسویت برد کی بعد از این
ناله را در ناف آهوی ختن میپرورد

کرده عشقم عندلیب گلشنی کز لطف و کین
گل برای غیر و خار از بهر من میپرورد

برنخیزد بلبلی مشتاق ازین بستان‌سرا
تا فلک میپرورد زاغ و زغن میپرورد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.