۲۲۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۵

خوانم او را دعا همین باشد
وز دعا مدعا همین باشد

بس درین محفلم می و معشوق
تا همانست و تا همین باشد

رودم دل کجا ز کنج لبت
گوشه دلگشا همین باشد

در وداع تو تا دل و جان هست
تا همانست و تا همین باشد

چون پی محملت ننالد دل
ناقه‌ات را درا همین باشد

دردمند توام دوا چه کنم
من ودردت دوا همین باشد

از در او کجا رود مشتاق
شه همان و گدا همین باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.