هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان غم و اندوه عاشقانه و ناامیدی‌های زندگی می‌پردازد. شاعر از گریستن بر دنیا، غم فردا، دل پرخون عاشقان، و رنج‌های عشق سخن می‌گوید و تصاویری مانند قطره‌های خون، تشنگی، و طبیعت خشک را برای بیان احساسات خود به کار می‌برد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن غمگین و استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۴۴

عاقل کجا و بر سر دنیا گریستن
امروز باید از غم فردا گریستن

گوشد دلم بصرفه خون و فغان کزو
باید گرفت قطره و دریا گریستن

باشد نتیجه دل پرخون عاشقان
در محفل نشاط چو مینا گریستن

یکقطره آب و بره تشنه خارها
باید مرا بآبله پا گریستن

ابریست دیده تر مجنون او که هست
کارش همین بدامن صحرا گریستن

چون شیشه شکسته مرا از هجوم شوق
باید ببزمت از همه اعضا گریستن

مشتاق غیر خار چه روید ز شوره بوم
تا کی بدشت خار تمنا گریستن
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.