هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد عشق و فراق می‌نالد و از شکستگی دل و ناامیدی سخن می‌گوید. او وفا را ارزشمندترین متاع می‌داند و از بی‌اعتنایی به آن شکایت دارد. همچنین، از غم و اندوهی که بر او چیره شده، سخن می‌گوید و از مژگان خونریز معشوق که دلش را می‌درد، یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۷۲

دلم را یار پیش ما شکسته
بپای گلبن این مینا شکسته

سرشکم قطره صاحب شکوهست
که صدره شوکت دریا شکسته

متاعی بهتر از جنس وفا نیست
کسادی قدر این کالا شکسته

دلی روز جزا باید درستی
که امروز از غم فردا شکسته

چه سازد دل بآن مژگان خونریز
که نشتر در رگ خارا شکسته

بود آن مومیائی عشق کز وی
دلت یابد درستی ناشکسته

ز چشمم میچکد خون تا بکویت
کرا خاری دگر در پا شکسته

چه کار اید ز من در عشق مشتاق
چه دل دستم چو دستم پا شکسته
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.