هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد و او را از تمامی زیبایی‌های طبیعی و آسمانی برتر می‌داند. او از معشوق می‌خواهد که نقاب از چهره بردارد تا دیگران نیز از زیبایی‌اش بهره‌مند شوند. شاعر همچنین از بی‌توجهی معشوق به عشق و وفا شکایت می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۸۶

گه مهر گویم گه مهت گه زهره گاهی مشتری
اما چو نیکو بنگرم تو از همه بالاتری

هر عضوت از عضو دگر باشد بسی زیبنده‌تر
نبود باین خوبی بشر حوری ندانم یا پری

ای رشک زیبامنظران برقع ز رخ کن بر کران
گردند تا صورتگران شرمنده از صورتگری

از دادخواهان بشنوی هر سو فغان هر جاروی
دربر قبای خسروی بر سر کلاه سروری

ای گوهر سنگین بها عالم خریدارت چو ما
اما کسی داند کجا قدر گهر چون گوهری

ای برده دلها سربسر حال دلم یکره نگر
تا چند باشی بیخبر از راه و رسم دلبری

مژگان خونریزت عیان مردم کشست اما نهان
چشمت بود با مردمان در عین مردم‌پروری

مشتاق همچون نقش پا در رهگذارت کرد جا
اما تو از راه وفا هرگز بسویش نگذری
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.