هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند عشق، بی‌وفایی، ناامیدی، و فلسفه‌ی زندگی می‌پردازد. شاعر از بی‌پاسخی معشوق، گذر عمر به بطالت، و پیمان‌شکنی گلایه می‌کند و به مفاهیمی مانند قناعت، تفاوت ظاهر و باطن، و وابستگی عاطفی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی پیچیده، ناامیدی و تفکرات فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۳۰۳

رهبر باوست هر نقش از کارگاه هستی
آغاز حق پرستیست انجام بت‌پرستی

قانع بقطره‌ای چند از بهر بی‌نیازی
همچون صدف نداریم پروای تنگدستی

هر مشت خاک از این دیر گاهی سبوست گه خم
هست اختلاف صورت این نیستی و هستی

صد نامه‌ات نوشتم بهر جوابی و تو
خطی نمی‌نویسی پیکی نمی‌فرستی

حاصل چه غیر افسوس زین عمر ما که بگذشت
نیمی بخواب غفلت نیمی دگر بمستی

ای سست عهد با ما پیمان دوستداری
بستن چه بود اول آخر چو می‌شکستی

جایت کنون نباشد جز در کنار اغیار
یاد آنزمان که بی‌ما جائی نمی‌نشستی

پا بست باش مشتاق در آن چه ز نخدان
از کف کمند زلفش بهر چه می‌گسستی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.