هوش مصنوعی: شاعر در این متن از زندگی در خرابات و مستی سخن می‌گوید و از رهایی از قید خرد و زهد و عبادت‌های ظاهری صحبت می‌کند. او از موسی و فرعون نیز یاد می‌کند و به نوعی به انتقام از فرعون اشاره دارد. شاعر به زندگی در خرابات و مستی افتخار می‌کند و از عبادت‌های ظاهری و زهد دوری می‌جوید.
رده سنی: 18+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مستی و زندگی در خرابات ممکن است برای سنین پایین‌تر مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۶۹

هر آن روزی که باشم در خرابات
همی نالم چو موسی در مناجات

خوشا روزی که در مستی گذارم
مبارک باشدم ایام و ساعات

مرا بی خویشتن بهتر که باشم
به قرایی فروشم زهد و طاعات

چو از بند خرد آزاد گشتم
نخواهم کرد پس گیتی عمارات

مرا گویی لباسات تو تا کی
خراباتی چه داند جز لباسات

گهی اندر سجودم پیش ساقی
گهی پیش مغنی در تحیات

پدر بر خم خمرم وقف کردست
سبیلم کرد مادر در خرابات

گهی گویم که ای ساقی قدح گیر
گهی گویم که ای مطرب غزل‌هات

گهی باده کشیده تا به مستی
گهی نعره رسیده تا سماوات

مرا موسی نفرماید به تورات
چو کردم حق فرعونی مکافات

چو دانی کاین سنایی ترهاتست
مکن بر روی سلامی خواجه هیهات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.