هوش مصنوعی:
این متن دربارهٔ اهمیت حفظ دوستی و عشق، و پرهیز از شوخی با احساسات عمیق است. شاعر تأکید می‌کند که نباید به راحتی از دوستان و یاران دل برید، حتی اگر زخم‌هایی وجود داشته باشد. همچنین، عشق واقعی نیازمند تعهد و فداکاری است و نباید با آن شوخی کرد. اگر فردی توانایی تحمل درد عشق را ندارد، نباید وارد چنین رابطه‌ای شود. در نهایت، شاعر به خواننده توصیه می‌کند که برای رسیدن به آرامش، باید از عشق و احساسات خود آگاه باشد و از خود بیزار نباشد.
رده سنی:
16+
این متن مفاهیم عمیق عاطفی و اخلاقی را در بر می‌گیرد که درک آن‌ها نیازمند بلوغ فکری و تجربه‌های زندگی است. همچنین، مفاهیمی مانند فداکاری در عشق و حفظ دوستی ممکن است برای نوجوانان کم‌سن‌وسال چالش‌برانگیز باشد.
غزل شمارهٔ ۱۲۰
از دوست به هر جوری بیزار نباید شد
از یار به هر زخمی افگار نباید شد
ور جان و دل و دین را افگار نخواهی کرد
با عشق خوش شوخی در کار نباید شد
گر زان که چو عیاران از عهده برون نایی
دلدادهٔ آن چابک عیار نباید شد
هر گه که به ترک جان آسان نتوانی گفت
پس عاشق آن دلبر خونخوار نباید شد
چون سوختن دل را تن در نتوان دادن
از لاف به رعنایی در نار نباید شد
خواهی که بیاسایی مانند سنایی تو
هرگز ز می عشقش هشیار نباید شد
خواهی که خبر یابی از خود ز نگار خود
الا ز وجود خود بیزار نباید شد
از یار به هر زخمی افگار نباید شد
ور جان و دل و دین را افگار نخواهی کرد
با عشق خوش شوخی در کار نباید شد
گر زان که چو عیاران از عهده برون نایی
دلدادهٔ آن چابک عیار نباید شد
هر گه که به ترک جان آسان نتوانی گفت
پس عاشق آن دلبر خونخوار نباید شد
چون سوختن دل را تن در نتوان دادن
از لاف به رعنایی در نار نباید شد
خواهی که بیاسایی مانند سنایی تو
هرگز ز می عشقش هشیار نباید شد
خواهی که خبر یابی از خود ز نگار خود
الا ز وجود خود بیزار نباید شد
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
