هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و زیبایی معشوق خود سخن می‌گوید و لب‌های یارش را به عقیق تشبیه می‌کند. او بیان می‌کند که عشق به معشوق، زندگی‌اش را پر از اشک و شور کرده و هیچ چیز قابل مقایسه با زیبایی معشوق نیست.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۰

زان دو لب چون عقیق یارم
از دیده همی عقیق بارم

کارست مرا عقیق باری
تا عشق عقیق اوست کارم

کردست سرشک من عقیقین
عشق لب چون عقیق یارم

تا عشق عقیق او گزیدم
چون کار عقیق شد کنارم

هر چند ز دیده با عقیقم
همتای عقیق او ندارم

گر من به یمن عقیق جویم
همچون لب او به کف نیارم

تا رغبت دل به عشق باشد
در عشق عقیق آن نگارم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.