هوش مصنوعی: این متن شاعرانه به توصیف زیبایی‌های طبیعت و معشوق می‌پردازد و از عشق و احساسات عمیق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند ماه، لاله، و عنبر، زیبایی معشوق را ستایش کرده و از عاشقان و رنگ عشق می‌گوید. در پایان، از آتش جنگ و جفا می‌هراسد و نمی‌خواهد آبرویش ریخته شود.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۴۱

شب شنیدستی ز روز آویخته
ماه دیدستی ز مشک انگیخته

لاله پیش روی نرگس صف زده
گرد مرجان گرد عنبر بیخته

این همه بر روی زیبا روی اوست
عاشقان را رنگ عشق آمیخته

ای زماه آویخته عنبر مراست
دل بدان آویخته آویخته

آتش جنگ و جفا بر من مریز
تا نگردد آبرویم ریخته
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.