هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر با استفاده از تشبیهات و استعارات زیبا، شخصیت مورد خطاب خود را با عناصر طبیعی و مفاهیم ارزشمند مانند ماه، سرو، آب حیوان، باغ خندان، ماه تابان، رامش جان، فخر حوران، شهد و شکر، و درد و درمان توصیف می‌کند. شاعر از این عناصر برای بیان زیبایی، ارزش و اهمیت فرد مورد نظر استفاده می‌کند.
رده سنی:
12+
این متن به دلیل استفاده از زبان شعری و تشبیهات پیچیده، برای مخاطبانی مناسب است که توانایی درک و تحلیل مفاهیم ادبی و شعری را دارند. همچنین، این متن فاقد محتوای نامناسب برای سنین پایین است و می‌تواند برای نوجوانان و بزرگسالان جذاب و آموزنده باشد.
غزل شمارهٔ ۱۷۲
ماه مجلس خوانمت یا سرو بستان ای پسر
میر میران خوانمت یا شاه میدان ای پسر
آب حیوان داری اندر در و ور جان ای پسر
در و مرجان خوانمت یا آب حیوان ای پسر
باغ خندانی به عشرت ماه تابانی به لطف
باغ خندان خوانمت یا ماه تابان ای پسر
رامش جانی به لطف و فخر حورانی به حسن
فخر حوران خوانمت یا رامش جان ای پسر
درد و درمانی به غمزه شکر و شهدی به لب
شهد و شکر خوانمت یا درد و درمان ای پسر
میر میران خوانمت یا شاه میدان ای پسر
آب حیوان داری اندر در و ور جان ای پسر
در و مرجان خوانمت یا آب حیوان ای پسر
باغ خندانی به عشرت ماه تابانی به لطف
باغ خندان خوانمت یا ماه تابان ای پسر
رامش جانی به لطف و فخر حورانی به حسن
فخر حوران خوانمت یا رامش جان ای پسر
درد و درمانی به غمزه شکر و شهدی به لب
شهد و شکر خوانمت یا درد و درمان ای پسر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
