هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش و تقدیر از معشوق یا شخصی محترم می‌پردازد. او زیبایی، شکوه، و بخشش‌های معشوق را توصیف می‌کند و بیان می‌دارد که هرگز در حق او خطایی نکرده است. شاعر همچنین ابراز می‌کند که همواره سپاسگزار و مدیحه‌سرای معشوق بوده و برای او دعا و ثنا گفته است.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و ساختارهای پیچیدهٔ شعری نیازمند سطحی از بلوغ فکری و ادبی است.

شمارهٔ ۱۰۲

ای یافته از روی تو و رای تو دنیا
حسنی و جمالی و شکوهی و بهایی

از فهم تو و فکرت تو بر فلک طبع
نوری و شعاعی و فروغی و ضیایی

احوال مرا نزد تو دانی که نباشد
شرحی و بیانی و دلیلی و گوایی

بودست مرا از تو نه هر سال که هر ماه
اکرامی و انعامی و بری و عطایی

تو نیز زمن یافته ای در همه اوقات
شکری و مدیحی و دعایی و ثنایی

در حق تو دانی که نکردم به همه عمر
جرمی و گناهی و خلافی و خطایی

چندانت بقا باد که باقی است به عالم
ابی و زمین و نباتی و گیاهی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.