هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و عاشقانه از نظیری، به موضوعاتی مانند عشق، توبه، عصیان، و رازهای معنوی می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند مسیحا، موسی، خضر، و یوسف برای بیان تجربیات روحانی و عاشقانه استفاده می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به هنر و خلاقیت (مانند "شاهباز خامه") و تضاد بین زهد و عشق وجود دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به مفاهیم مانند عصیان و کفر نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای تفسیر صحیح دارد.

شمارهٔ ۱۷

بر فلک تابد مسیحا رشته زنار ما
بر زمین منصور افرازد ستون دار ما

از معاصی توبه می کردیم پیش از عاشقی
این زمان عصیان شود از کفر استغفار ما

از شبان وادی ایمن نفس سوزان تریم
موسی اندر طور می رقصد ز موسیقار ما

شاهباز خامه ما عرض پروازی کند
مرغ جنت راست آب و دانه در منقار ما

گر به طبع زاهدان تلخ است طعم ما چه غم
روشن از رخسار می خواران شود معیار ما

خضر وقتی کو؟ که تعمیر خراب ما کند
زان که گنجی هست پنهان در ته دیوار ما

هر کجا عشق است مستولی طبیبان خسته اند
از کدامین درد واجوید دل بیمار ما

زیرکان را دانه و آب چمن خامش نکرد
عندلیب مست رمزی داند از اسرار ما

چون مگس بر قند می جوشیم بر مطلوب خویش
گرمی سودای یوسف نشکند بازار ما

خسرو نظمی «نظیری » نقش شیرین طرح کن
چرخ بار ما کشد چون عشق باشد کار ما
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.