هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند عشق، عقل، تنهایی، رنج‌های زندگی و ناامیدی می‌پردازد. شاعر از بی‌معنایی زندگی بدون عشق سخن می‌گوید و احساسات تلخ و دردناک خود را بیان می‌کند. همچنین، از مفاهیم نمادین مانند مرغ نامه‌بر، عنقا، و جغد برای انتقال احساسات خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر و مضامین مانند ناامیدی و رنج ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۰۲

بی عشق عقل را هنری در دماغ نیست
بد سوزد آن فتیله که از شعله داغ نیست

هرگز فرشته از سر بامش نمی پرد
آن را که مرغ نامه بری در سراغ نیست

طعنم به بی خودی چه زنی محتسب برو
ما را فراغتست تو را گر فراغ نیست

ما حال خویش بر پر عنقا نوشته ایم
در بال هدهد و سر منقار زاغ نیست

چون جغد بر خرابی خود فال می زنیم
کاین نغمه از ترانه مرغان باغ نیست

از خنده های تلخ صراحی به کار ما
جز خون دل به گردش چشم ایاغ نیست

تلخ است بی تو عمر «نظیری » چه زندگیست
بیمار را که بر سر بالین چراغ نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.