هوش مصنوعی: این شعر از نظیری نیشابوری به توصیف آشوب‌ها و فتنه‌های ناگهانی در زندگی می‌پردازد. با تصاویری مانند ابر، برق، تیر از کمان و آتش، شاعر از اختلال در آرامش، بی‌اعتمادی میان مردم و ظهور شرارت‌ها سخن می‌گوید. در نهایت، اشاره می‌کند که همه‌چیز در جهان به هم مرتبط است و گریزی از این پیوندها نیست.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که درک آن به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مضامین عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۱۹

ابری به نظر آمد و برقی ز میان جست
صد فتنه به هر مرحله از خواب گران جست

انگیخت از آن ظلمت و پرتو تن و جانی
وز پرده برون آمد و در خانه جان جست

آسوده ز آفات به هم ساخته بودیم
ناگاه خطایی شد و تیری ز کمان جست

نشنید کس از کس سخن مهر و محبت
شوقی به ضمیر آمد و حرفی ز زبان جست

در مدعیان غلغله افتاد ازین رشک
منصف به میان آمد و منکر به کران جست

ربطست به او سر به سر اجزای جهان را
زین سلسله حاصل که به جایی نتوان جست

زین بیش حکایت نتوان کرد «نظیری »
افروخت ورق در کف و آتش ز بنان جست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.